Miłość do dekli.

Och dawno nie było tu posty chyba z dwa tygodnie. Ale cóż nie było o czym pisać. Ale teraz temat nareszcie się znalazł. Mianowice... wielka miłość do dekli mojego psa! A przekonałam się o tym całkiem niedawno. W sumie wczoraj i to przez przypadek. Sobota była jakaś taka bardziej monotomna niż zwykle. Więc postanowiłam wziąć psa, dekle i wyruszyć na boisko. Ale okazało się, że tata tam jedzie to nas przy okazji podwiezie. To wpakowała siebie,psa dekle i.. hopki. A co, robimy pracującą sobotę. Więc jakoś tak 2 godziny ostrych ćwiczeń było... I tak właśnie doszłam do wniosku, że mój pies jest szalenie zakochany w deklach. I nie jest to zwykłe zauroczenie tylko MIŁOŚĆ. Jak się o tym przekonałam? Przypadkowo.. Zaczęłam trening od agility , pies zapatrzony we mnie ( wow ) skinienie, naprzód, bieg , skok , koniec. Drugi raz. Efekt mniej zaskakujący.. Psu się nie chce biegnie wolno, przeskakuje od niechcenia. Przerwa. Wyciągamy dekle. Błyszczące oczka, merdający ogon, radość. 15 minut ćwiczeń pies dalej pełen chęci do frisbee! Ahh jaka ja byłam z niego dumna : D. Ale cóż chowamy dekle bo pies podniecony. Wracamy do adzilitów. I szok. Pies skacze, biega jest zadowolony! Chyba czeka jak skończymy i wreszcie będzie mógł pobiegać za frisbee. Po kilku próbach znudziło mu się i postanowił poszukać frisbee. Widziałam tą bijącą miłość do dekli.. Może nie jest w tym najlepszy, ale skoro mu to sprawia radość to trenujemy ostro.
I niespodzianka! Mam dla Was filmik. Niestety jest on z wakacji i wtedy umieliśmy bardzooo mało. Teraz umiemy trochę więcej. A kolejny filmik z teraźniejszym treningiem pojawi się za tydzień,dwa.
Pozdrawiamy : )

http://www.youtube.com/watch?v=L-C0SDCSPkA&feature=feedu